ผีในบ่อตกปลา

จำได้ว่าวันนั้นผมมาถึงบ่อตอนประมาณเกือบหกโมงเย็นแล้ว พอดีเพิ่งเลิกงานค่อนข้างเครียด เลยชวนแฟนไปตกปลาเล่นแก้เครียดดีกว่า และมีเหยื่อเก่าค้างอยู่ในถังพอประมาณหาเรื่องเอาไปทิ้งที่บ่อปลาดีกว่า
ก็ที่บ่อ sport วังน้อยที่ไปประจำนี่แหละ
เริ่มตกปลาก็กินดีเป็นบ้าเป็นหลัง อาบูฯบิ๊กเกมซินโคลฯของผมร้องไม่หยุดตั้งแต่ไม้แรก แฟนผมก็สั่งยำวุ้นเส้นมานั่งกินพร้อมกับเอนกายอยู่บนเปลนอนยาวที่สั่งให้สมบูรณ์เด็กบ่อนำมาให้ พร้อมกับดูผมตกปลาไปด้วยตามประสาคู่ชีวิตที่ไม่เคยห่างหายไปจากกันเลยตลอดระยะเวลาหลายปี
เวลามันผ่านไปเร็วโดยผมไม่รู้ตัวจริง.....ไม่รู้ตัวจริงๆ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทางบ่อเปิดไฟแต่เมื่อไหร่แต่ผมเริ่มแปลกใจว่าวันนี้ทำไมไม่มีปลาบึกมากินเบ็ดผมเลยทั้งที่เหยื่อของผมนั้นถือว่าเป็นทีเด็ดสำหรับปลาบึกสูตรหนึ่งเลยมาที่ไรไม่เคยน้อยกว่าหกเจ็ดตัว อาจจะเป็นวันนั้นเป็นเวลากลางคืนก็ได้ ซึ่งไม่ใช่เวลาของปลาบึก ....ผมปลอบใจตัวเอง
ใหนว่าวันนี้จะนั่งกลางบ่อที่ประจำไง ..เสียงแฝนผมถามด้วยความแปลกใจ ผมจึงเฉลียวใจคิดมองฝ่าความมืดย้อนกลับไปทางหัวบ่อแล้วใจหายทันที นี่ผมมานั่งอยู่ท้ายบ่อได้อย่างไรทั้งที่ไม่ใช่ที่ประจำของผมเลย แล้วคนที่ตกอยู่ตอนแรกเข้ามาตอนนี้หายไปใหนหมด เหลือเพียงซุ้มที่ผมนั่งอยู่กับแฟนเพียงเท่านั้น มองลึกไปทางท้ายบ่อรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ยังมีอีกสองซุ้มที่อยู่ท้ายกว่าซุ้มที่ผมและแฟนนั่ง โดยเฉพาะซุ้มสุดท้ายนั้นผมจำได้ดี วันนั้นไฟนีออนประจำซุ้มเดี๋ยวติดเดี๋ยวดับอยู่ตลอดเวลา ซึ่งขณะนั้นซุ้มทั้งสองว่างเปล่า

22.00 น.พระจันทร์ข้างแรมวันนั้นยังไม่ขึ้น ท้องฟ้ามืดสนิทจริงๆ ผมไม่เคยอยู่ที่บ่อนี้ดึกขนาดนี้มาก่อน เดี๋ยวสักพักกลับดีกว่า....ผมนึกในใจ
อยู่ๆปลาที่กินอยู่ดีๆก็เงียบหายไปซะเฉยๆ ผมเริ่มแปลกใจ สายลมเย็นพัดมาจากหัวบ่อประทะตัว ผมรู้สึกเย็นเฉียบขึ้นมาทั้งตัว มองไปที่แฟนเห็นนอนหันหน้าเงียบบนเปลนอน คงจะงีบหลับไป ผมนึกในใจปล่อยให้นอนอีกสักพักเดี๋ยวปลุกตอนเวลากลับดีกว่า
เด็กบ่อหายไปใหนหมดก็ไม่รู้ในวันนั้น ไม่มีใครเดินมาคุยเป็นเพื่อนเหมือนเคยเลย
ลมเย็นเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ เสียงหมาเริ่มหอนมาจากที่ใดที่หนึ่งใกล ๆและเหมือนจะใกล้เข้ามาเรื่อยๆในความรู้สึกผมวันนั้น
ในที่สุดก็เหมือนจะอยู่แถวท้ายบ่อนี่เอง ผมหันไปมองทางท้ายบ่อ ผมต้องขนลุกซู่ขึ้นมาทั้งตัว ที่ซุ้มท้ายสุดกลางแสงนีออนติดๆดับๆนั้นผมเห็นเหมือนมีผู้ชายนั่งอยู่คนหนึ่ง ผมไม่ทราบว่าคนๆนั้นมานั่งตั้งแต่เมื่อไหร่ และที่ด้านหน้าเหมือนจะมีเบ็ดวางอยูด้วยหนึ่งคัน ผมพยายามเพ่งมองว่าเป็นเซียนตกปลาที่ผมเคยรู้จักหรือเปล่า แต่ก็มองเห็นไม่ถนัด
อาจเป็นเด็กบ่อมานั่งตกปลาเป็นเพื่อนก็ได้ ผมนึกในใจถามว่าตอนนั้นกลัวใหมตอบตามตรงว่าไม่กลัวครับ เพราะไม่คิดว่าจะเจอจริงๆ

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ผมรู้สึกว่าคืนนั้นมันช่างงเงียบสงัดจริงๆไม่มีเสียงจิ้งหรีดหรือจักจั่น หรือแม้กระทั่งเสียงปลาขึ้นนำที่เคยมีประจำ มันวังเวงจริงๆ ผมจำความรู้สึกคืนนั้นได้
ครั้งสุดท้าย...คงกลับได้แล้ว ผมนึกในใจก่อนหมุนรอกเก็บสาย ปั้นเหยื่อจากถังอีกครั้งก่อนขว้างไปกลางบ่อ เกลี่ยสายวางคันไว้กับคานไม้ด้านหน้า ก่อนเอนกายนั่งลงบนถังเหยื่อคิดอะไรเรื่อยเปลื่อยรอเวลา
กลิ่นเหม็นสาบเหมือนซากสัตว์เน่าลอยมาเตะจมูกอย่างแรงขณะลมทวีความแงขึ้นอีกลำดับหนึ่ง
ผมชำเลืองไปทางซุ้มท้ายบ่อตอนนั้นไฟดับสนิททั้งซุ้ม แต่ก็ยังพอมองเห็นร่างคนเป็นเงาตระค่มอยู่กลางความืด..มันนั่งอยู่ได้อย่างไรของมันวะ..ผมนึกในใจ
กรี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงอาบูซินโคลฯกรีดร้องท่ามกลางความเงียบสงัด ผมขนลุกชันทั้งตัว ไม่เคยได้ยินรอกคู่กายร้องโหยหวนน่ากลัวเท่ากับคำคืนนี้มาก่อนเลย
ควับ...ผมหวดอย่างแรง และรับทราบถึงแรงกระชากอันมหาศาลและหนักอึ้งของปลายสายทันที
บึก...ผมนึกในใจขณะปรับเบรคดูสายวิ่งผ่านรอกออกไป มาบอกลาตัวสุดท้ายพอดีอย่างน้อยก็ไม่เสียเที่ยววะ
ปลาลากผมไปด้านซุ้มท้ายบ่อที่ขณะนี้มืดสนิทดังกล่าว สายบิ๊คเกมส์ 20 ปอนด์ อย่างไรก้ได้ตัวไม่มีขาด ผมมั่นใจ
ขณะที่ผมเริ่มปรับเบรคให้ตรึงเพื่อรถความพยศของปลาอยู่นั้น กลิ่นเหม็นสาบอย่างแรงมาประทะจมูกผมอีกครั้ง ครั้งนี้เหมือนอยู่ใกล้...ข้างหลัง
ผมเหลียวกลับไปดู...คันเบ็ดและลอกที่ผมถืออยู่แทบตกจากมือ มีเงาดำตระคุ่มของคนมายืนอยู่ข้างหลังผมตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบ ยืนเกือบจะชิดร่างผม
มันมืดจนผมมองไม่ถนัดรู้แต่ว่าชายคนนั้นคลุมหน้าอยู่ แต่สิ่งที่ผมจำติดตามาจนทุกวันนี้ไม่เคยลืมนั้นคือ ดวงตาที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผืนผ้านั้น มันเหมือนมีแสงเรืองเขียวๆมองจ้องผมอยู่
นี่มันอะไรกัน...ผมเริ่มสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวบางอย่างที่ผุดขึ้นมา ฝืนพยายามบอกตัวเองว่าสิ่งที่ผมเห็นคงไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนรำลือกันมาถึงความน่ากลัวของที่นี่ยามคำคืนเช่นนี้
ผ่านไปขณะหนึ่ง ปลาที่ปลายสายกลับไม่สู้เอาเฉยๆ แต่ยังอยู่ ผมพยายามอัดเข้ามาเต็มที่และพยายามจะเลิกนึกถึงเรื่องอื่นและไม่มองไปด้านหลัง
ลมทวีความแรงขึ้นเป็นขณะ เสียงหมาเห่าหอนโหยหวนอยู่รอบข้าง ผมเจออะไรบางอย่างแล้ว และผมกำลังกลัวสุดขีดในชีวิตยามคำคืนนั้น
ปลามาถึงฝั่งได้อย่างไรผมไม่ทราบ ให้ตายเถอะตัวที่มาถึงเป็นปลาเชลยซึงมีเบ็ดเกี่ยวอยู่ก่อนแล้วที่หางและเอ็นมาพันกับเอ็นผมเข้า เป็นบึกไซด์เล็กประมาณสัก 10 โลเศษ
ผมจะทำอย่างไรดีพยายามจะดึงให้สายมันขาดก็ไม่ยอมขาด จะเรียกปลุกแฟนที่นอนหลับอยู่ห่างออกไปอีกสองซุ้มมาช่วยตัดสาย แต่ผมกลับไม่มีเสียงออกมาจากลำคอ
ผมเห็นมีบางอย่างอยู่ในนำ.....ผมเห็นเงาดำครึ่งร่างของชายคนนั้นลอยอยู่ในนำ เค้าลงไปได้อย่างไรเร็วขนาดนั้นเมื่อครู่ยังอยู่ด้านหลังผมอยู่เลย ที่สำคัญผมเห็นเขามีแค่ครึ่งตัวเท่านั้นอยู่ในนำ.......แต่สายเบ็ดของผมก็หลุดออกมาจากปลาเชลยตัวนั้นได้อย่างง่ายๆ
ผีปลดเบ็ดให้ผม...ผีเจ้าของบ่อเล่นงานผมเข้าแล้ว

ปลาที่ปลายสายอีกตัวลากผมไปทางหัวบ่อ ผ่านซ้มที่แฝนผมหลับอยู่ไปอีกสองซุ้ม ผมพยายามปิดเบรค แต่เชื่อใหมมือผมไม่มีแรงจะหมุน มันชุ่มไปด้วยเหงื่อทั้งสองข้าง
มีอะไรบางอย่างอยู่ข้างหลังผม ผมไดกลิ่นเหม็นอ่างแรง เสียงหมาหอน...เสียงลม เหมือนไฟทั้งบ่อดับสนิทลงทั้งหมด ผมกำลังอยู่ท่ามกลางความมืดและความกลัวโดยลำพัง
มีอะไรบางอย่างอยู่ข้างหลังผม.....ผมหวาดอยู่ตลอดเวลา
ผมจำไม่ได้ว่าผมทำอะไรลงไปบ้างในขณะที่เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ผมจำได้ว่าสายบิ๊กเกมส์ 20 ปอนด์ของผมขาดเสียงดังควับใหญ่ ผมไม่หมุนเก็บรอกและสายทั้งสิ้น ลากคันเบ็ดพร้อมพวงเอ็นที่พันยุ่งเหยิงกลับไปที่ซุ้มที่แฟนผมหลับอยู่
ตาผมชำเลืองไปที่ซุ้มท้ายสุดอีกครั้ง...ผมแทบช็อค ที่ซุ้มนั้นว่างเปล่าท่ามกลางความมืดไม่มีใครสักคน ผมมองรอบตัว...ไม่มี..ผีเล่นงานผมเข้าแล้ว ผีที่ที่ใครๆเล่ากัน...ผีเจ้าของบ่อแน่ๆ
เธอตื่นเถอะ..กลับบ้าน เสียงผมสั่นพอๆกับตัวท่ามกลางความงัวเงียของแฟนผม ซึ่งมองผมด้วยความแปลกใจทั้งเสียงและสภาพผมขณะนั้น
.............................................................
พี่รถที่วิ่งปิดไฟหน้าออกไปเมื่อกี้รู้จักกับพี่หรือเปล่า...เสียงเด็กบ่อเรียกถามจากนอกรั้วลวดหนาม ผมชงักเก็บของชั่วขณะ
เมื่อกี้มันดับไฟวิ่งสวนออกไป สงสัยจะโขมยปลาไปด้วยหรือเปล่าไม่รู้ไล่ตามไม่ทัน...มันมาแต่เย็นแล้ว มีคนเห็นมันเล่นยาบ้าด้วย ผมเล็งอยู่ตลอด เห็นพอพี่มามันก็ขับรถตามมาอยู่ซุ้มท้ายคิดว่ารู้จักกับพี่ เลยไปกินข้าวเย็นกันมันคิดว่ามันคงไม่ขโมยปลาต่อหน้าพี่หรอก เผลอแผลบเดียวปิดไฟสวนออกไปอย่างเร็วเลย พี่เห็นมันเอาปลาไปด้วยหรือเปล่า...
ซุ้มนี้ใครมาดึงสายไฟออกวะ ถึงว่ามืดสนิทเลย..มานั่งทำไมซุ้มนี้พี่เหม็นจะตาย บึกมันตายตอนวันแข่งอยู่หน้าซุ้มยังไม่เก็บเลย
...........................
ผมไม่ตอบใครทั้งสิ้น ขณะเดินไปที่รถ ลมเย็นจากหัวบ่อพัดมาพอให้เย็นสบายได้บ้าง พระจันทร์แตะขอบฟ้าพอดี ฝูงหมาเห่าหอนวิ่งไล่กันผ่านไปตรงหน้า
ผมนึกถึงบึกเชลยที่เบ็ดติดหางตัวนั้น....สงสารขึ้นมาจับใจ ต้มยำหรือลวกจิ้มฯหรือว่าขายแลกเงินซื้อยาบ้ากันแน่น่ะ...
พี่เป็นไรหน้าซีดๆ ...แฟนผมถามด้วยความห่วงขณะจอดรถล้างหน้าที่ห้องน้ำปั้มน้ำมันทางผ่านกลับบ้าน
..................................................
ทำกันเจ็บแสบจริงๆ..........ไอ้ผีบ้า.....ผมเรียกมันว่าอย่างนั้น

ผู้เฒ่า……

<<Back     Go to บทความ